Apen, zilver en het Baturmeer

Afgelopen zaterdag hadden wij weer een Kadek-dag ingeroosterd. Omdat Marleen en Lieke niet echt makkelijk uit bed komen, hadden wij niet eerder dan rond de klok van negen uur bij de lobby van het hotel met Kadek afgesproken. Zoals gewoonlijk was hij ons weer voor. Na even kort overlegd te hebben over wat wij die dag wilden, zijn wij richting de UC Silver fabriek gereden waar wij een rondleiding kregen en mochten zien hoe zilveren sieraden werden gemaakt. Het is voor ons moeilijk voor te stellen, maar in een betrekkelijk kleine, en vooral warme ruimte zaten jonge mensen achter een, voor ons Europeanen veel te kleine, werkbank de mooiste ringen, hangers en kettingen te maken. Toch mooi om dat een keer te mogen zien.
Na een rondgang door de “winkel”, waar al het bling bling, dat in de ogen van ons zuinige Hollanders, voor veel te hoge prijzen werd aangeboden, zijn wij naar een tweede zilver fabriek gereden. Bij Prapen Jewelry, een paar straten verderop, was ook heel veel moois te zien voor prijzen die ons beter pasten. Hier sloegen Marleen en Lieke hun slag. Na het voor de dames meer dan geslaagde bezoek aan de zilverfabrieken gingen we snel in de gekoelde auto richting het Baturmeer.

Na een mooie rit door een zeer gevarieerd landschap van bamboebossen, rijstvelden en sinaasappel plantages, verscheen het Baturmeer. Wat een adembenemend uitzicht op het meer met de naastgelegen Baturvulkaan! Op een hooggelegen terras met prachtig uitzicht op het meer en vier fonkelende Harley Davidson motoren ( die Kadek en mij heel erg konden bekoren), genoten wij van een verfrissend drankje waarna wij afdaalden richting het meer. Na een kort bezoek aan de hotsprings, waar gebadderd kon worden in echt warm en volgens Kadek helend water ,was het tijd voor de lunch. Aan de oevers van het meer is floating restaurant Kedisan Resto Apung gelegen, waar je op grote vlotten op het water kunt eten. Op een door het kabbelende water licht deinend vlot, genoten wij van een overheerlijke lichte edoch voedzame lunch, waarna wij onze reis door het meer dan wonderschone Balinese land voortzetten.

Via Ubud kwamen wij bij het Monkey Forest terecht. Het park is echt pal naast de stad gelegen. Het was er druk. Kennelijk hechten veel toeristen die ver van huis en haard zijn er aan om op een soort van “familiebezoek” te gaan. Wij hebben zeker enige verwantschap aangetroffen tussen de mens en de aap. Beiden houden (in ieder geval op vakantie op Bali) van bananen.
Kadek waarschuwde ons voor zakkenrollers en tasjesdieven. Met de snelheid van het licht zag je apen spullen uit de zakken en tassen van toeristen grissen. Oppassen geblazen dus! Het bezoek was voor Lieke, die de meest mooiste foto’s van de apen (groot en ook heel klein) heeft gemaakt, zeker de moeite waard. Voor Marleen en mij was het af en toe minder leuk vanwege de snelle, onvoorspelbare bewegingen die de apen maakten. Al met al wel een leuke afsluiting van weer een geslaagde Kadek-dag. Terug naar het hotel.

Wij hebben de dag afgesloten door te gaan eten bij de Ierse Pub die op nog geen twee honderd meter van het hotel ligt. Lieke en ik wilden na een week rijst wel eens iets anders dan rijst of mie. Niet dat wij daarin uitgegeten waren, maar we hadden even zin in wat anders. Met ons drieën hebben wij vlees met gebakken aardappelen en appelmoes gegeten. Niet echt Indonesisch maar toch smaakte het ons prima! Wat is er mooier dan een heerlijke dag af te sluiten met lekker eten in een heerlijke entourage. Met een in zowel cultureel als culinair verzadigd gevoel zijn wij naar het hotel gegaan. Wat een mooie dag!

Nu denken jullie misschien, waarom deze andere schrijfstijl. Dit verslag wijkt af van eerdere verslagen, omdat het door mij (Hans) geschreven is. Het is hier op Bali namelijk net als bij de Tour de France zo, dat je de vedette ook af en toe een rustdag gunt en vandaar dat jullie voor even genoegen moeten nemen met een minder begaafde schrijver. Lieke heeft vrij af. Met dat ik dit schrijf ligt zij in comateuze toestand bij te komen van de zoveelste boeiende en enerverende dag.