Van west naar noord Bali
Door: Lieke
Blijf op de hoogte en volg Lieke
17 Juli 2013 | Indonesië, Lovina
De nacht in het huis van de dominee en zijn vrouw was een avontuur op zich. Je zou verwachten dat een nachtje in de middle of nowhere rustig zou verlopen, maar het geluidsniveau lag hier hoger dan in het hotel in Sanur. Kippen, hanen, honden, krekels, kikkers… de hele dierentuin was aanwezig. Nu zijn we dat niet echt gewend, dus het vergde enige gewenning. Uiteindelijk hebben we wel allemaal redelijk goed kunnen slapen. Om negen uur kamen we beneden en daar stond het ontbijt al helemaal voor ons klaar. Putu (de vrouw van de dominee) begon weer lekker van zich af te praten en vertelde ons over hun leven op Bali.
De dominee was ’s ochtends vroeg al vertrokken voor een afspraak in Denpasar (zo’n 3,5 uur rijden van Blimbingsari). Hij belde met Putu en stelde voor dat zij ons de Protestantse kerk en het weeshuis in het dorp liet zien. Het leek ons erg leuk om daar met Putu naartoe te gaan, omdat zij ons veel kon vertellen. We besloten om op Kadek te wachten, zodat we er met de auto (en Putu op de scooter) naartoe konden. Na een korte rondleiding over het terrein van de Pniel kerk gingen we door naar het weeshuis dat er zo’n honderd meter van af ligt. Hier kregen we een rondleiding door een jonge vrouw die er werkt. Zij vertelde ons dat er 80 kinderen in het weeshuis verblijven waarvan het grootste deel ook echt wees is. Verder wonen er ook een aantal kinderen waarvan de ouders niet in staat zijn om goed voor ze te zorgen. In het weeshuis wordt de kinderen discipline bijgebracht (bijvoorbeeld door elke dag hun bed op te maken) en moeten ze voor de dieren zorgen die daar gehouden worden om te leren wat verantwoordelijkheid is. Verder krijgen ze les in traditionele Balinese dans en muziek. Het weeshuis is verre van up-to-date, maar de slaapvertrekken zien er keurig uit en er wordt goed voor de kinderen gezorgd. We waren van plan om Putu wat extra geld toe te stoppen om dingen van te doen, maar we hebben ter plekke besloten om het geld aan het weeshuis te geven. We zijn er van overtuigd dat het geld hier heel goed gebruikt gaat worden!
Na deze indrukwekkende start van de dag stapten we weer in de auto richting Palesari. Hier staat een grote katholieke kathedraal. Het westen van Bali is het gebied waar de christenen wonen. De rest van het eiland wordt vooral bevolkt door moslims, hindoeïsten en in mindere mate ook boeddhisten. Onderweg naar de katholieke kathedraal kwamen we langs een plek waar voorbereidingen werden getroffen voor een crematie ceremonie die de volgende dag plaats zou vinden. Het is bizar om te zien dat al die mooie altaren en offers compleet verbrand worden tijdens de crematieceremonie. Crematies zijn heel duur hier, dus vaak wordt het lichaam gewoon begraven. Als er vervolgens een aantal families zijn, waarvan iemand is overleden, kan een gezamenlijke crematie plaatsvinden. Er wordt dan ceremonieel afscheid genomen, het lichaam blijft begraven. Een rijke familie kan het zich veroorloven om het lichaam ook echt te cremeren, wanneer dit zo is vindt er een echte lijkverbranding plaats. Kadek hoorde van een politieagent dat er iets verderop een crematieceremonie plaatsvond en vroeg aan ons of wij dit wilde zien. We hebben even getwijfeld, maar hebben uiteindelijk toch besloten dat zo´n ceremonie iets is voor familie en niet voor toeristen.
We reden door naar de katholieke kathedraal. Een bijzonder bouwwerk in een land waar voornamelijk tempels gebouwd zijn. We hebben de kerk niet van binnen gezien omdat hij dicht was, maar Hans is vrij lang en kon een blik door een van de open ramen werpen. Zijn conclusie: een zaal met houten banken, verder eigenlijk niks, dus we misten er weinig aan. De buitenkant was mooier! Hierna zijn we doorgereden naar een heel duur hotel. Niet om te slapen, niet om te eten, maar om even te genieten van het uitzicht vanaf het terras van een villa. Ach ja… hier kan het allemaal. We hadden er officieel niet echt toestemming voor geloof ik, dus we hebben de neiging onderdrukt om in het privézwembad te springen.
Na weer een fantastisch uitzicht ging de reis verder. Een korte stop bij de haven van Gilimanuk, waar de ferry’s vanuit Java aankomen en ook weer vertrekken. Daarna nog een korte stop gehad bij een klein strandje waar de aapjes vrolijk over het strand huppelden en wij uitzicht hadden op een klein eilandje (Menjangan) voor de kust van Bali. Het was ondertussen half twee, dus tijd voor de lunch. We gingen naar het restaurant van een hotel. Het was werkelijk een prachtige locatie om te eten. Aan het water, met links en rechts mangroven en veel kleine vissersbootjes. Het was een duur hotel, maar wij waren blij dat we er niet verbleven. In de omgeving is bijna niks te doen, het eten was goed, maar we hebben lekkerder gegeten en de muggen! We hadden er tijdens de lunch al last van, ze wisten me weer aardig te vinden, dus wij vroegen (en vragen) ons af hoe dat ’s avonds wel niet is in die mangroven. Zij liever dan wij!
Na een voedzame lunch gingen we verder richting het volgende hotel. Onderweg stopten we nog bij een tempel aan zee. Kadek zei dat het een apentempel was. Nu is het meestal zo dat er dan ook apen bij zo’n tempel lopen, maar op ons na liep er geen aap! ;) Wat foto’s gemaakt en weer in de auto, want we hadden het wel zo’n beetje gehad. Het is best vermoeiend, door alle indrukken die je opdoet op een dag, laat staan als je meerdere dagen achter elkaar weg gaat.
We sliepen in hotel Adirama. Bij aankomst hebben Marleen en Kadek een dolfijnentocht geboekt voor de volgende ochtend. Daarna zijn we even snel het zwembad ingesprongen, want van al dat zweten ga je je ook niet frisser voelen. Om half 8 zijn we nog wat gaan eten in het restaurant van het hotel. Het was weer errûg lekker! Daarna zijn we redelijk op tijd naar bed gegaan, want de wekker zou om half zes al weer gaan.
Morgen volgt het verslag van vandaag, onze laatste excursiedag van onze vakantie hier op Bali. Morgen en vrijdag hebben we nog om lekker te ontspannen en daar maken wij maar al te graag gebruik van.
De dominee was ’s ochtends vroeg al vertrokken voor een afspraak in Denpasar (zo’n 3,5 uur rijden van Blimbingsari). Hij belde met Putu en stelde voor dat zij ons de Protestantse kerk en het weeshuis in het dorp liet zien. Het leek ons erg leuk om daar met Putu naartoe te gaan, omdat zij ons veel kon vertellen. We besloten om op Kadek te wachten, zodat we er met de auto (en Putu op de scooter) naartoe konden. Na een korte rondleiding over het terrein van de Pniel kerk gingen we door naar het weeshuis dat er zo’n honderd meter van af ligt. Hier kregen we een rondleiding door een jonge vrouw die er werkt. Zij vertelde ons dat er 80 kinderen in het weeshuis verblijven waarvan het grootste deel ook echt wees is. Verder wonen er ook een aantal kinderen waarvan de ouders niet in staat zijn om goed voor ze te zorgen. In het weeshuis wordt de kinderen discipline bijgebracht (bijvoorbeeld door elke dag hun bed op te maken) en moeten ze voor de dieren zorgen die daar gehouden worden om te leren wat verantwoordelijkheid is. Verder krijgen ze les in traditionele Balinese dans en muziek. Het weeshuis is verre van up-to-date, maar de slaapvertrekken zien er keurig uit en er wordt goed voor de kinderen gezorgd. We waren van plan om Putu wat extra geld toe te stoppen om dingen van te doen, maar we hebben ter plekke besloten om het geld aan het weeshuis te geven. We zijn er van overtuigd dat het geld hier heel goed gebruikt gaat worden!
Na deze indrukwekkende start van de dag stapten we weer in de auto richting Palesari. Hier staat een grote katholieke kathedraal. Het westen van Bali is het gebied waar de christenen wonen. De rest van het eiland wordt vooral bevolkt door moslims, hindoeïsten en in mindere mate ook boeddhisten. Onderweg naar de katholieke kathedraal kwamen we langs een plek waar voorbereidingen werden getroffen voor een crematie ceremonie die de volgende dag plaats zou vinden. Het is bizar om te zien dat al die mooie altaren en offers compleet verbrand worden tijdens de crematieceremonie. Crematies zijn heel duur hier, dus vaak wordt het lichaam gewoon begraven. Als er vervolgens een aantal families zijn, waarvan iemand is overleden, kan een gezamenlijke crematie plaatsvinden. Er wordt dan ceremonieel afscheid genomen, het lichaam blijft begraven. Een rijke familie kan het zich veroorloven om het lichaam ook echt te cremeren, wanneer dit zo is vindt er een echte lijkverbranding plaats. Kadek hoorde van een politieagent dat er iets verderop een crematieceremonie plaatsvond en vroeg aan ons of wij dit wilde zien. We hebben even getwijfeld, maar hebben uiteindelijk toch besloten dat zo´n ceremonie iets is voor familie en niet voor toeristen.
We reden door naar de katholieke kathedraal. Een bijzonder bouwwerk in een land waar voornamelijk tempels gebouwd zijn. We hebben de kerk niet van binnen gezien omdat hij dicht was, maar Hans is vrij lang en kon een blik door een van de open ramen werpen. Zijn conclusie: een zaal met houten banken, verder eigenlijk niks, dus we misten er weinig aan. De buitenkant was mooier! Hierna zijn we doorgereden naar een heel duur hotel. Niet om te slapen, niet om te eten, maar om even te genieten van het uitzicht vanaf het terras van een villa. Ach ja… hier kan het allemaal. We hadden er officieel niet echt toestemming voor geloof ik, dus we hebben de neiging onderdrukt om in het privézwembad te springen.
Na weer een fantastisch uitzicht ging de reis verder. Een korte stop bij de haven van Gilimanuk, waar de ferry’s vanuit Java aankomen en ook weer vertrekken. Daarna nog een korte stop gehad bij een klein strandje waar de aapjes vrolijk over het strand huppelden en wij uitzicht hadden op een klein eilandje (Menjangan) voor de kust van Bali. Het was ondertussen half twee, dus tijd voor de lunch. We gingen naar het restaurant van een hotel. Het was werkelijk een prachtige locatie om te eten. Aan het water, met links en rechts mangroven en veel kleine vissersbootjes. Het was een duur hotel, maar wij waren blij dat we er niet verbleven. In de omgeving is bijna niks te doen, het eten was goed, maar we hebben lekkerder gegeten en de muggen! We hadden er tijdens de lunch al last van, ze wisten me weer aardig te vinden, dus wij vroegen (en vragen) ons af hoe dat ’s avonds wel niet is in die mangroven. Zij liever dan wij!
Na een voedzame lunch gingen we verder richting het volgende hotel. Onderweg stopten we nog bij een tempel aan zee. Kadek zei dat het een apentempel was. Nu is het meestal zo dat er dan ook apen bij zo’n tempel lopen, maar op ons na liep er geen aap! ;) Wat foto’s gemaakt en weer in de auto, want we hadden het wel zo’n beetje gehad. Het is best vermoeiend, door alle indrukken die je opdoet op een dag, laat staan als je meerdere dagen achter elkaar weg gaat.
We sliepen in hotel Adirama. Bij aankomst hebben Marleen en Kadek een dolfijnentocht geboekt voor de volgende ochtend. Daarna zijn we even snel het zwembad ingesprongen, want van al dat zweten ga je je ook niet frisser voelen. Om half 8 zijn we nog wat gaan eten in het restaurant van het hotel. Het was weer errûg lekker! Daarna zijn we redelijk op tijd naar bed gegaan, want de wekker zou om half zes al weer gaan.
Morgen volgt het verslag van vandaag, onze laatste excursiedag van onze vakantie hier op Bali. Morgen en vrijdag hebben we nog om lekker te ontspannen en daar maken wij maar al te graag gebruik van.
-
17 Juli 2013 - 16:41
Jan En Gerda:
Hallo zeg, jullie lijken wel zwervers om maar zo overal te gaan slapen(hi hi)
En Lieke mocht je niet meer op de schouders van je vader om even een blik te werpen in die kerk!! Jammerrrrr!
Maar als ik het allemaal zo lees mag je er nog wel een week bij aan knopen om nog even uit te rusten wanneer je weer in Nederland bent.
Liefs uit het mooie Kampen. -
17 Juli 2013 - 22:39
Deckersjes:
Sorry, even een paar dagen druk geweest, maar weer bijgelegen van jullie prachtige verhalen en foto's. Wat een reis en belevenissen maken jullie mee. geweldig hoor. En wat een prachtige foto's . Vooral de kleurrijke foto's van de boten spraken ons erg aan.
Wat zal straks Nederland voor jullie tegenvallen. jullie tekenen vast bij voor nog eens 4 weken, of niet soms.
nou geniet van de dolfijnentocht. gaan jullie die ook vangen met een bamboestokje en een draadje? Haha.
Nog veel liefs en geniet lekker. -
18 Juli 2013 - 10:01
Antoinette :
Geniet nog maar lekker van jullie laatste daagjes !! Fijne reis terug!! -
18 Juli 2013 - 12:55
Alie:
Hallo allemaal de reis gaat nog steeds goed wij hebben alles weer gelezen en geniet e er nog maar van gr alie. En jaap -
18 Juli 2013 - 23:37
Ank En Bas:
Hallo globetrotters,
Wat moeten jullie een uithoudingsvermogen hebben om het programma van Kadek te kunnen blijven volgen Jullie verdienen echt een recuperatie(??Deze dagen kijken wij de Tour de France) van een dag of 14 om in staat te zijn de familie. vrienden en kennissen na aankomst thuis te verhalen waar jullie de meeste energie in hebben gestoken. Jullie zijn in ieder geval van de straat(of hebben zij die daar niet??) Wij hebben vandaag bij prachtig weer 50 km gefietst in de mooiste waard van Nederland en hebben wij dus ook genoten van het buitenleven. M -
18 Juli 2013 - 23:43
Ank En Bas:
Het vorige bericht werd om duistere redenen te vroeg naar Balie doorgezet. Dus hier volgt de "final touch".
Maak er de laatste dagen nog een feest van, kruip eens op een dolfijn en vertroetel het dier met een lekker nieuw harinkje.
Gtoetjes van ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
