Samara: Dolfijnen, bultruggen en schildpadden!

Maandagochtend ging voor mij de wekker om zeven uur. Om 8 uur werd ik opgehaald voor mijn ‘Ocean Safari’, dus voor die tijd moest ik nog even ontbijten. Gezien mijn ervaringen met bootjes en varen, heb ik bij het ontbijt voor de zekerheid maar een tabletje tegen zeeziekte ingenomen.

Ik werd keurig om 8 uur opgehaald. We hadden onderweg naar het strand nog twee stops om andere mensen op te halen. Eenmaal op het strand aangekomen werd zichtbaar dat er behoorlijke golven waren. We stapten met een groep van ongeveer 20 mensen op het bootje. Het was flink onstuimig en ik was echt heel blij met mijn eerdere keuze om iets tegen zeeziekte in te nemen. De gidsen/bemanning gaf aan dat het de vraag was of we walvissen zouden zien, aangezien ze alleen op doortocht zijn en ze de vorige drie dagen niet gezien waren.

Na ongeveer een kwartier was het raak: een bultrug! Nu heb ik vaker bultruggen gezien, maar het blijft toch bijzonder! Het werd al snel duidelijk dat het om een mannetje ging, aangezien hij niet binnen afzienbare tijd weer boven kwam. Vrouwtjes hebben op dit moment jongen bij zich en moeten dus om de vijf minuten ongeveer naar boven om adem te halen. Mannetjes kunnen veel langer onder water blijven.

Nadat we een tijdje gewacht hadden of we de bultrug (of een andere) nog zouden zien, werd verder koers gezet naar open zee. We hebben een flink eind gevaren en het duurde een behoorlijk tijdje voordat de dolfijnen zich lieten zien, maar uiteindelijk zagen we deze ook! Ik denk in totaal zo’n stuk of 30. Het blijft toch altijd mooi om ze te zien zwemmen en tuimelen. Echt genieten!

We hebben een aardig tijdje bij de dolfijnen rond gedobberd. Door de flinke golven gingen drie mensen niet echt lekker op de boot, waarvan een vader en zijn dochter helaas op een gegeven moment overboord hingen. Voor hun een iets minder leuke ochtend gok ik zo…

Op de terugweg richting de kust zagen we nog twee parende Warana schildpadden in zee zwemmen en dichter bij de kust werden we getrakteerd op nog een bultrug MET een kleintje. Zo ontzettend leuk!! Aan het eind hebben we in de baai nog heerlijk gezwommen. Door de harde wind van de afgelopen dagen was snorkelen helaas niet echt een optie. Het water was te troebel. Rond 1 uur was ik weer terug in het hotel na een top ochtend! Ilona en René waren samen de hort op, dus ik heb de middag heerlijk in het hotel gerelaxt.

Om half zes gingen we eten. Voor hier erg vroeg, maar we werden om 7 uur opgehaald voor een schildpadden excursie. De Warana schildpadden komen hier ‘s avonds aan land om eieren te leggen. Maurice kwam ons keurig op tijd ophalen. We herkenden elkaar gelijk, want hij was ook bemanningslid van het bootje bij mijn excursie van die ochtend. Met nog twee Franse mensen reden we een kleine 45 minuten over een enorm hobbelige weg naar het strand.

We kregen zaklampjes mee met rood licht om te zien waar we liepen en om de schildpadden niet te storen. Bij het oplopen van het strand zagen we drie wasbeertjes die eieren uit een eerder gelegd nest zaten op te graven. Het is de natuur, maar wel ontzettend sneu…Verder zat het strand vol met kleine krabbetjes. We moesten echt ons best doen om er niet bovenop te gaan staan.

We hebben het strand op en neer gelopen om te zien of er al een schildpad aan land kwam. Er liepen op dat moment meerdere groepjes en de gidsen hadden contact met elkaar, zodat we wisten wanneer een andere groep een schildpad had gesignaleerd.

Tijdens het wachten vertelde onze gids vanalles over de Warana schildpad. Zo vertelde hij onder andere dat er zo’n 1000 eieren moeten uitkomen om 1 volwassen schildpad over te houden. Een schildpad legt gemiddeld 100 tot 120 eieren. Van die eieren komen er ongeveer 70 tot 80 uit. Daarvan halen zo’n 50 schildpadjes de zee. Ongeveer 20 overleven de eerste twee uur in zee en de kans dat ze de eerste twee weken halen is nihil. Bizar om deze getallen te horen…

Na ongeveer een uurtje wachten en zoeken was het zo ver! Er was een schildpad bezig een nest te graven. We hebben het op Bali destijds ook een keer gezien, maar de ervaring om dit te mogen meemaken blijft magisch. Het hele proces van het graven van een nest, het leggen van de eieren en het bedekken van het nest kostte ongeveer een uur. Daarna kroop ze weer rustig naar zee en verdween ze weer in de nacht.

Rond kwart over 10 gingen we weer terug naar het hotel, waarna we snel ons bed in zijn gekropen. Wat een onwijs toffe dag was dit ook weer. Elke nieuwe dag hier voelt als een cadeautje!

Next stop: Monteverde.