Montverde

Dinsdagmorgen hebben we rustig ontbeten en zijn we rond 11 uur vertrokken vanuit Samara. De bestemming was Monteverde, zo’n 3,5 uur rijden. We kwamen rond half drie aan bij ons super mooie hotel. De kamer was nog niet helemaal klaar, maar na een kwartiertje kregen we de sleutel en konden we de spullen op de kamer leggen.

Bij het hotel zit een mooie tuin met een wandelpad. We hebben hier een rondje gelopen en hebben de rest van de dag rustig aan gedaan. We hebben gegeten tegenover het hotel in een restaurantje met live music. Het eten was lekker, de muzikant… hij deed z’n best zullen we maar zeggen! De sfeer was in ieder geval goed.

Woensdagmorgen ging de wekker om 7 uur, want we wilden op tijd in het Monteverde cloud forest zijn. We hebben eerst heerlijk ontbeten in het hotel en zijn daarna op pad gegaan. Het was een kwartiertje rijden, dus we waren er zo. Het parkeren was even een iets ander verhaal. Er waren een paar plekjes langs de weg, maar die waren allemaal vol. De andere optie was zo’n 1,5 kilometer terug parkeren en met een busje weer naar de receptie. We zijn toch doorgereden om de auto te keren en daar bleek toch nog een plekje te zijn, dus Ilona heeft in het Spaans haar charmes in de strijd gegooid en we mochten daar staan. Scheelde toch weer een hoop gedoe.

Nadat we de tickets hadden gekocht zijn we rond negen uur het regenwoud ingelopen. Na nog geen 100 meter zagen we al brulapen in de boom zitten. Het blijft toch bijzonder! Ze zijn alleen zo verrekte lastig op camera vast te leggen…

Het regenwoud is super dicht begroeid en je kunt de verschillende niveaus van begroeiing vrij makkelijk herleiden. Heel bijzonder om te zien. Je loopt rond en hoort ergens water stromen, maar het is bij vlagen lastig te achterhalen waar het precies vandaan komt. Het is mooi om te zien hoe de verschillende planten, bomen en dieren elkaar nodig hebben om te leven. Gaat er een boom dood, dan is dat weer een perfecte voedingsbodem voor bijvoorbeeld een plant.

We hebben in het park verschillende routes gelopen. Allereerst liepen we naar een uitzichtpunt. Het begon te regenen en behoorlijk hard te waaien, dus de regenjas moest weer even tevoorschijn getoverd worden. Aangekomen bij het uitzichtpunt was het zo bewolkt dat we eigenlijk niks zagen. Gek genoeg was dit juist wel heel erg mooi. Het regenwoud deed zijn naam eer aan (cloud forest).

We zijn daarna via allerlei andere wandelpaden verder gelopen. Inmiddels was het gelukkig weer droog geworden en kwam het zonnetje een beetje door. Je loopt dan toch net iets gezelliger.Op een gegeven moment hoorden we van alles kraken en voor we het wisten brak er een enorme tak van een boom af die met donder en geweld naar beneden viel. Wat een klapper. Gelukkig niet op of direct naast het wandelpad, want dan had de situatie heel anders kunnen zijn.

Na de eerste vier wandelpaden was het tijd voor de lunch. Die houden we hier altijd akelig simpel, omdat drie keer warm eten op een dag niet echt onze voorkeur heeft en ze verder in de supermarkt niet heel veel hebben.

Na de lunch zijn we nog naar de waterval gelopen. Toen we daar van terug waren hadden we alle paden in het park zo ongeveer gehad, dus stapten we weer in de auto. Monteverde staat bekend om z’n hangbruggen, dus die wilden we toch niet overslaan. In een klein half uurtje reden we naar het park waar de hangbruggen waren. Ze durven de prijzen hier wel te vragen voor activiteiten en excursies, maar omdat we op alle voorgaande plekken (met uitzondering van Samara) eigenlijk alles zelf hebben gedaan, gunden we onszelf dit wel.

Wat was het leuk! Het was een route van ongeveer 3 kilometer waar je onderweg over 8 hangbruggen liep. Je loopt dus door de toppen van het regenwoud. Echt super! Aan het begin zagen we een heel stel neusbeertjes langs het pad in de struiken zitten. Ze hadden ook kleintjes, dat was echt super schattig!! Het was een mooie wandeling en we hebben er alledrie weer enorm van genoten.

Rond vijf uur gingen we terug naar het hotel. We waren allemaal best gaar van alle indrukken en de hele dag actief buiten zijn. In het hotel hebben we een uurtje gerelaxt op de kamer, waarna we heerlijk hebben gegeten in het restaurant van het hotel. Voor we het wisten was er weer een fantastische dag voorbij… Het gaat nu echt hard richting het einde van de vakantie, maar we gaan de laatste dagen nog volop genieten in Manuel Antonio!