Udawalawe

Dinsdagochtend verlieten we het hotel in Haputale. We vertrokken richting Udawalawe, de een na laatste stop van onze reis. Best wel een gek idee…

Onderweg stopten we op een plek waar we zicht hadden op Ella gap. Wat is de natuur hier toch prachtig! Zoveel verschillende kleuren groen… het blijft genieten. Er zat nog een aapje op de railing te relaxen en liet zich probleemloos fotograferen. Ook zat er een super mooi vogeltje. Navraag bij Chamali maakte duidelijk dat het ging om een bruinkopbijeneter.

Na een groepsfoto inclusief Chamali, Ranjan (de bijrijder) en Lakshman (de chauffeur) reden we door naar de Ravana waterval voor een fotostop. De waterval was echt heel mooi en ook hier zaten weer meerdere apen op ons te wachten. Het lijken zulke knuffelige beesten, maar als ze hun bek opentrekken zien ze er gelijk een stuk minder aandoenlijk uit. Het is me zowaar gelukt om het op camera vast te leggen.

We stapten na een boel foto’s en selfies weer in de bus voor een rit van twee uur naar Udawalawe. Daar aangekomen was het de hoogste tijd om voor onze innerlijke mens te zorgen; we gingen lunchen! Net als eerder deze reis hadden we de bestelling al eerder doorgegeven, waardoor het allemaal mooi vlot verliep.

Het Elephant Transit Home was de volgende stop. Dit is een olifanten weeshuis waar ze baby olifantjes opvangen die om wat voor reden ook van hun moeder en of kudde verwijderd zijn geraakt. Het doel van deze plek is om de olifantjes te rehabiliteren en weer uit te zetten in het wild.

We hebben gezien hoe de olifantjes hun ‘melkfles’ kregen en daarna lekker konden grazen van de mais en het suikerriet dat voor ze klaar lag. Ze worden gevoed, maar niet ‘voldoende’, zodat hun instinct om zelf op zoek te gaan naar voedsel wordt gestimuleerd. Wat is het aandoenlijk om die kleine guppies te bewonderen en te zien hoe ze leren omgaan met hun slurf en hun poten om eten naar binnen te werken. De melk wordt in grote vaten klaargemaakt en via een trechter met een slang aan de olifantjes gevoerd. De wat oudere olifanten weten precies hoe het gaat met het krijgen van de melk en trekken de slang al helemaal naar zich toe. Erg grappig om te zien.

Na dit half uur vol veel te schattige olifantjes was het tijd om weer te vertrekken. Er stond nog een optionele safari op de planning en uiteraard wilden wij dit graag mee maken. Acht personen uit de groep zijn niet meegegaan, de andere 15 wel. Wij zaten weer met Bob en Caroline in een jeep. Ik heb ons omgedoopt tot de Safari five, aangezien wij de enigen waren die alle drie de safari’s hebben gedaan.

Ons voordeel was dat we in Minneriya National Park al flink wat olifanten hadden gezien, waardoor wij ons ook wat meer konden focussen op andere dieren, terwijl de anderen echt voor de olifanten gingen. In Minneriya hebben we meer olifanten gezien, maar deze safari was ook weer fantastisch. In Udawalawe NP vloog een witbuikzeearend die we zelfs op de foto wisten te krijgen, zagen we pelikanen, lepelaars en ooievaars in en bij het water zitten, waren er prachtige bijeneters in overvloed en zaten er weer aapjes in de bomen.

We hadden en wat minder ervaren chauffeur, dat was wel duidelijk aan de rijstijl. Behoorlijk voorzichtig en nog veel te netjes, maar op zich deed hij het prima. Het had aardig geregend de dagen voor wij er kwamen, want de wegen waren op bepaalde plekken veranderd in modderpoelen. Op een gegeven moment voelden we de jeep wegglijden in de modder en kwam hij de bult niet op. Even waren we bang dat we vast kwamen te zitten, maar met een beetje verbale steun van de twee chauffeurs van de andere jeeps wist hij toch los te komen en konden we verder.

Bijna op het einde van de safari reden we met de drie jeeps van onze groep over een weggetje waar verder niemand was. De chauffeurs zagen twee krokodillen in het water zwemmen. Hoe bijzonder ook weer! Zo geruisloos en soepel, onvoorstelbaar. We hadden de volledige focus op de krokodillen toen er opeens een pauw op de weg op tilt sloeg. Wat bleek? Er kwam een olifant aangelopen over de weg! Het aparte was dat de krokodillen stopten met zwemmen toen de olifant in de buurt kwam. Hij liep echt recht op ons af en de chauffeur van de voorste jeep moest even ingrijpen, want de olifant was niet van plan z’n route te veranderen. Een ontzettend speciaal moment en echt weer een cadeautje zo vlak voor het einde.

Helemaal blij gingen we weer terug naar de ingang van het natuurpark. Uiterlijk zes uur moesten we uit het park zijn, anders kreeg de chauffeur een boete met het gevolg dat hij 14 dagen het park niet in mag. Om 17.58 werden we afgestempeld en waren we weer buiten.

De groep sliep in luxe tenten, maar wij hadden met boeken gekozen voor de upgrade naar een fijne hotelkamer. Aan de ene kant vonden we het wel jammer, de hele groep zat namelijk die avond ergens anders, maar voor moeders rust was het beter dat we niet al te dicht in de buurt zaten van allemaal enge beesten die je tent in konden kruipen. We kwamen aan bij een mooi hotel waar we super vriendelijk welkom werden geheten. De boodschap die we meekregen was: houdt de deur naar de patio dicht i.v.m. de muggen, maar ook de apen! Dat deden we dan ook maar braaf. We hebben de dag afgesloten met twee spelletjes Skip-Bo op de kamer die ik allebei gewonnen heb!

Het was weer een top dag!