Trincomalee en Pasikudah

Zaterdag vertrokken we uit Anuradhapura. We hadden een aardige reisdag voor de boeg. Eerst waren we twee uur onderweg naar Trincomalee. Ik weet niet wat het is met mij en bussen, maar zodra ik ga zitten kan ik m’n ogen niet openhouden. Het grootste deel van de rit heb ik dus weer liggen dutten.

Aangekomen in Trincomalee hadden we een korte stop in de Dutch Bank Café om wat te drinken. We moesten ook gelijk de lunch keuze opgeven, want tussen de middag kwamen we daar terug om te eten.

Toen iedereen z’n drinken op had en de bestelling had geplaatst voor die middag, stapten we in de bus voor een kort ritje (5 minuten) naar het begin van de weg naar de Kooneshwaram tempel. Deze Hindoe tempel ligt op de rotsen aan zee, waardoor je ook een prachtig uitzicht hebt. De weg ernaartoe was (zoals altijd) omhoog. We kregen de optie om een tuktuk te pakken. Onder andere papa en mama hebben hier dankbaar gebruik van gemaakt. De rest van de groep is gaan lopen. Ik had geen idee waar ik me nu weer semi-vrijwillig voor had opgegeven. Iets met onvoldoende opletten als er iets verteld wordt, maar laten we zeggen dat ik het maar zag als een soort conditietraining…

De route omhoog was op een bepaald stuk aardig stijl, maar was nog wel goed te doen. Het meeste last hadden we van het feit dat we op het heetst van de dag het grootste deel van de route in de volle zon liepen. Gelukkig was er wel voldoende te zien langs de weg naar boven. De Nederlandse invloeden waren terug te zien in de bouwstijl van de huizen en overal liepen hertjes rond. Toen we boven kwamen stonden de mensen die een tuktuk hadden genomen keurig op ons te wachten. De ‘tempelkleding’ ging weer aan, de schoenen weer uit en ja… ik had er dit keer zowaar aan gedacht om m’n sokken mee te nemen.

We hebben rondgelopen over het terrein en in de tempel. In de tempel mochten geen foto’s gemaakt worden. Een mevrouw (niet uit onze groep) deed dit wel en voor zij het in de gaten had, was haar telefoon uit haar handen geplukt en werd ze naar buiten begeleidt waar ze haar telefoon weer terug kreeg. De boodschap voor iedereen was duidelijk.

We hebben buiten nog een rondje over het terrein gelopen, waarna we weer naar beneden liepen terug naar de bus. In de Dutch Bank Café hebben we heerlijk geluncht.

De dag was nog niet voorbij, want we moesten nogmaals twee uur in de bus naar onze eindbestemming Pasikudah. Onderweg heeft onze gids Chamali verhalen gedeeld van haar cultuur shocks in de tijd dat ze in Nederland woonde. Ze vertelde het op zo’n manier dat iedereen het ook echt voor zich zag. We hebben er smakelijk om gelachen. Ook zijn we nog even gestopt bij een rijstveld langs de weg, gewoon omdat het kan. Er wordt goed voor ons gezorgd. Eerder deze reis heeft Chamali kleine gele banaantjes voor ons gekocht langs de kant van de weg, nu kregen we allemaal een rode banaan. Ook had ze typisch Singalese snoepjes die ze uitdeelde. Super leuk!

Aangekomen in Pasikudah liepen we het hotel in waar we de komende drie nachten zouden verblijven. Wat een sjieke tent was dit! We kregen een welkomstdrankje en de sleutels van onze kamers.

Onze kamers lagen op de begane grond. Als we de schuifpui open deden, liepen we zo de tuin in en door naar de zee. Wat een fantastisch plekje! Hier konden we ons wel vermaken! We zijn gelijk nog even op een paar strandbedjes gaan liggen.

De afgelopen twee dagen hebben we rond half negen ontbeten en vervolgens heerlijk onder de palmboom in de schaduw om ons heen gekeken en een boek gelezen. Af en toe even afkoelen in het zwembad, lunchen bij de beach bar en ‘s avonds gezellig met de groep gegeten en nog een drankje gedaan. Wat een heerlijk relaxte dagen waren dit!

Morgen gaan we door naar Habarana. Benieuwd wat ons dan allemaal weer te wachten staat!