De Leeuwenrots en dorpstour

Als je Sri Lanka zegt, zeg je de Leeuwenrots, oftewel Sigiriya. Het is één van de zeven plekken in dit fantastische land op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Het is werelderfgoed omdat de ruïnes van het paleis en de tuinen eromheen tot de oudste en best bewaarde stadsplanning van Azië behoren.

De rots steekt ver boven de jungle uit en is een echte blikvanger. Bovenop de rots stond vroeger het paleis en de burcht van koning Kasyapa. Je kunt de Leeuwenrots beklimmen om de ruïnes van het paleis te bewonderen en dat is precies wat er voor ons op de planning stond donderdagochtend.

We vertrokken vroeg, om de drukte en de warmte wat voor te zijn. Om half zeven zat ik aan het ontbijt, want zeven uur gingen we rijden. Ik was die nacht rond half drie behoorlijk misselijk wakker geworden. Helaas was dat ‘s ochtends nog niet over.

Een aantal mensen uit de groep ging niet mee, omdat de beklimming van de rots een aardige inspanning vraagt. Uiteindelijk gingen we met z’n veertienen op pad. We begonnen bij het museum waar we een beeld kregen hoe het terrein bovenop de leeuwenrots er vroeger had uitgezien. Wat enorm imposant en knap hoe ze al die materialen naar boven hebben gekregen!

Toen we uit het museum kwamen regende het licht, maar helaas ging dat binnen no time heel veel harder. In de zeikende regen, verstopt onder een paraplu of in mijn geval een regenjas, begonnen we aan de klim van 1200 treden naar boven. De regen maakte de stenen treden best glad, waardoor je goed moest kijken waar je je voeten neerzette. Tel daar een redelijk zware fototas bij op en een flink misselijk gevoel en de combi om te gaan klimmen was top! Gelukkig stopte het halverwege de klim met regenen, wat de situatie een stuk schappelijker maakte.

Mijn conditie is niet al te best, maar met mijn wilskracht is daarentegen op dit soort momenten niet veel mis. Dom doorgaan, hijgend als een astmatische pony, was wat voor mij werkte. Samen met het overgrote deel van de groep stond ik dan toch echt bovenop de Leeuwenrots in Sri Lanka! Ik was toch wel een beetje trots op mezelf! Het uitzicht was waanzinnig en na een ronde over de leeuwenrots begonnen we weer aan de weg naar beneden. We liepen nog langs de spiegelwand en we konden de fresco’s nog bekijken. Rond half 11 liepen we voldaan terug naar de bus.

Al hadden we er gevoelsmatig al een hele dag opzitten, het einde was nog niet in zicht. Chamali had de dag ervoor gevraagd of we het leuk vonden om een dorpstour te doen in de buurt van Sigiriya en dat leek ons wel wat! De mensen die niet meegegaan waren naar de leeuwenrots waren rond tien uur bij het hotel opgehaald door de buschauffeur en bijrijder en zaten al op ons te wachten.

Als eerste gingen we met tractoren naar een meer, waar we in een bootje zouden stappen. De tractor was het betere huis, tuin en keuken knutselwerk; een soort grasmaaier motor met een kar erachter. Helemaal leuk! [e-1f604] Na ongeveer tien minuten tot een kwartier kwamen we aan bij een aangelegd meer, waar vier bootjes, lees drijvende eettafels, op ons lagen te wachten. We stapten op de bootjes en voeren naar de overkant van het meer. Ondertussen maakte in elke boot één van de peddelaars kettingen van lotusbloemen voor de dames en hoedjes van leliebladeren voor de mannen.

Het begon akelig donker te worden, dus hop richting de kant. We waren bijna bij het huis waar wij een vers bereide lokale lunch zouden krijgen, toen de hemel weer openbrak. Bij iedereen kwamen poncho’s of vuilniszakken uit de tas om niet volledig te verzuipen.

We werden vriendelijk welkom geheten door twee buurvrouwen en de man van één van de dames. We kregen allemaal een oranje king kokosnoot om te drinken. Daarna lieten de dames zien hoe zij een linzencurry en kokossambal maken. Super leuk om te zien! We hebben er heerlijk gegeten en zijn goed verwend met vers fruit na.

Het bleef regenen, dus Chamali had geregeld dat we met tuktuks terug konden naar de bus. Wat een topper is ze toch ook! Rond twee uur waren we terug in het hotel. Een grote groep ging nog voor een massage, maar ik ben even lekker m’n bed in gedoken voor een dutje voordat we de dag weer afsloten met een gezellige gezamenlijke maaltijd.

Het was een vermoeiende, maar opnieuw super toffe dag!