Polonnaruwa

Polonnaruwa

Dinsdagochtend stond de wekker om kwart voor zeven, want we gingen vandaag weer verder. Om half negen had iedereen het ontbijt op en zaten we weer keurig op tijd in de bus. We reden richting Polonnaruwa.

De bus stopte langs de kant van de weg en Ranjan stapte uit om iets te kopen bij een kraampje. Toen hij terug was in de bus legde Chamali uit dat het de Singalese variant was van pruimtabak. Heel leuk hoe ze elke keer iets meeneemt voor ons om te bekijken of proeven.

Onderweg hadden we heel veel regen. De voorspellingen voor de komende dagen is veel regen, dus we gaan het zien.

Er stond een fietstocht op de planning. Waar we in eerste instantie zin hadden in deze activiteit, werd dat steeds wat minder met de grote hoeveelheid water die uit de lucht kwam vallen.

We kwamen aan bij het bedrijfje waar vanuit we de fietstocht gingen doen. We kregen eerst een kopje thee met een stukje palmsuiker en een soort crepe met kokos siroop. Erg lekker!

Iedereen zocht een stalen ros uit om de binnenlanden van Sri Lanka te gaan ontdekken. Als echte Hollanders stapten we op een stel veel te kleine krakfietsen met slechte remmen en gingen we op pad. Eerst een klein stukje langs de grote weg. We waren een attractie en er werd veel naar ons gezwaaid en getoeterd vanuit vrachtwagens en tuktuks. We gingen de hoofdweg af en de kleinere weggetjes op. We waren nog geen tien tot vijftien minuten onderweg toen het keihard begon te regenen. Ik was voorbereid dus trok snel m’n regenjas aan, maar al gauw bleek dat dit geen bui was voor een poncho of regenjas. We zijn gaan schuilen bij een willekeurig huis langs de weg. Bijzonder hoe mensen hun persoonlijke ruimte zomaar openstellen voor een ander. Dat kun je je in Nederland bijna niet voorstellen.

Na een tijdje wortelschieten kwam Chamali met de oplossing: we laten de bus hiernaartoe komen en gaan eerst naar de Koninklijke stad Polonnaruwa. Ze hadden het idee dat het ‘s middags droger zou zijn, dus dan konden we de fietstocht alsnog doen.

De buschauffeur kwam met die enorme touringcar over een weggetje waar hij precies overheen paste. Niet veel later moest hij dat ding ook nog zien te keren. Ranjan ging de bus uit om hem te helpen. Zonder problemen werd de bus gekeerd. Chapeau voor de stuurmanskunsten!

Onderweg naar Polonnaruwa hebben we zo onmogelijk veel regen gehad. Je vraagt je echt af waar het allemaal vandaan komt.

We begonnen in de koningsstad in het museum waar we gelukkig lekker droog stonden. We kregen veel informatie van Chamali over de geschiedenis van Polannaruwe. Er werd hier ook mooi inzichtelijk gemaakt hoe de bouwwerken eruit zagen voor de restauratie en daarna. Toen we uit het museum kwamen was het gelukkig gestopt met regenen.

We gingen naar de andere kant van de stad om de opgraving en restauraties van de tempels en gebouwen te bekijken. We zijn op drie plekken uit de bus gestapt om even rond te lopen, de bouwwerken in ons op te nemen en wat foto’s te maken. Bij de eerste stop zaten echt weer heel veel apen, waar je ook echt dichtbij kon komen. Weer de nodige foto’s van gemaakt zoals je je kunt voorstellen.

In Polonnaruwa liepen best veel verkopers rondt, die niet snel van ophouden wisten. Mijn moeder maakt regelmatig een opmerking over mijn ‘resting bitch face’, maar die kwam vandaag heel goed van pas, want niemand viel deze dame lastig [e-1f604]

Om iets na half 3 waren we uitgekeken in het park en was het (eindelijk) tijd om te lunchen. Inmiddels begon het ook weer te regenen. Tegen de tijd dat we bij het restaurant waren hadden we allemaal honger als een beer. Er stond gelukkig een lekker buffetje voor ons klaar met eigenlijk volledig Singalees eten. Ik noemde het mijn bordje ‘geen idee’. Geen idee wat het was en wat ik opschepte, maar gewoon proberen en als het niks is laten we het gewoon staan.

Na de “lunch” gingen we terug naar de fietsen. We begonnen weer bij het startpunt, dit keer zonder thee en zonder pannenkoekje. Ik wist weer dezelfde krakfiets te bemachtigen als bij de eerste poging. Mama was niet helemaal fit, dus die bleef bij het huis waarvandaan we vertrokken. Na een kleine tien minuten fietsen waren we weer bij het punt waar het ‘s ochtends begon te hozen. Nu was het gelukkig droog. We hebben een mooie route door de rijstvelden gefietst en hebben ook hier weer veel vogels gespot en onder andere een varaan. We hadden kleinigheidjes bij ons voor de kindjes die langs de route wonen (een kladblokje met wat pennen, potloden en een gummetje) die we aan ze uitgedeeld hebben. In Nederland zouden ze denken: wat moet ik ermee, hier zijn ze heel blij als ze het krijgen.

Toen we nog ongeveer 4 km van de in totaal 12 km moesten fietsen begon het opnieuw flink hard te regenen. Binnen no time waren we tot op het ondergoed nat. Er werd door onze gids en de medewerker van de fietstocht geopperd dat we gingen schuilen, maar iedereen was toch al doorweekt, dus we kozen ervoor om door te fietsen. Ook omdat het hier rond zes uur begint te schemeren en we niet in het donker langs de grote weg wilden fietsen.

Rond zes uur waren we uiteindelijk weer terug en stapten we als een stel verzopen katjes in de bus voor het laatste uur naar het hotel in Habarana. We werden nog getrakteerd op een olifant die zomaar langs de weg liep! Wat een majestueuze dieren zijn het toch, vooral als je ze in het wild tegen mag komen. Vlak daarna zagen we ook nog een olifant wat verder weg in het water staan. We konden helaas niet stoppen, maar het was een scène voor het perfecte plaatje met die ondergaande zon erbij.

Een ultieme afsluiting van weer een mooie actieve dag in Sri Lanka!